در کشاکش دوران الیمی که شیخ در بستر بیماری آرمیده ، دستان انتظار خویش را به آسمان کشیده و اهل کاشانه را خطاب سرداد که مرا به نام علی (ع) بخوانید و بخواهید تا به ابرار و اخیارم واصل گردم که من ارادتی وافر بر ایشان داشته ام.
توضیح:خاطره ای از آقای عمادالدین عظیمی
